Op zich vind ik het maken van reizen super interessant. Het is er helaas niet altijd van gekomen om vooral verre reizen te maken. Aan de andere kant heb ik ook niet te klagen. In de loop der tijd heb ik verschillende landen mogen bezoeken. Zo was daar mijn eerste buitenlandse reis naar Menorca, een aantal keren Frankrijk, Spanje, Tunesië en Turkije, de mineralen zoektochten in België en Duitsland. Toen ik trouwde met Alice werd haar geboorteland Portugal, vanwege het feit dat haar ouders daar nog woonden, een vaste bestemming. Tussendoor zijn we samen slechts 1 keer naar Kreta geweest waar we het toen bijzonder slecht getroffen hebben met het weer. Mijn echte verre reizen waren naar Suriname in 1980, waar ik mocht logeren bij de ouders van Stanley Kolader. Daar heb ik toen de machtsovername door Bouterse meegemaakt. Het jaar daarna naar Tanzania waar ik logeerde bij mijn (half)broer Jan die daar de leiding had over een veeteeltproject in het kader van ontwikkelingshulp. We maakten op de heenweg een tussenstop van een halve dag in Rwanda. Uniek vond ik de reis met een aantal reptielenliefhebbers, waaronder Henk Zwartepoorte van Diergaarde Blijdorp, door Namibië en Zuid-Afrika, waar ik een reisverslag van schreef dat ik toevoeg aan deze website. In juni 2015, was ik in de gelegenheid om met Leo Romberg van Aquariumhuis Romberg in Delft en geweldige reis te maken naar Bali, waar ik ook verslag van doe op deze site. In februari 2017 ben ik nogmaals ruim twee weken met hem daar geweest. in april/mei 2017 ben ik ruim 2 weken in de Verenigde Staten geweest om daar 4 lezingen te geven: In Denver, San Francisco, Sacramento en in Seattle. Ik heb tijdens dit bezoek heel veel van de omgeving mogen zien. Ik ben op 13 oktober 1947 geboren in Pladju (Palembang), op Sumatra en mijn kennismaking met Bali was mij eerste echte contact met Indonesië.
De zandduinen van Sossusvlei in Namibië.
Het maken van reizen en het kennismaken met andere culturen en gewoonten, ervaar ik als een verrijking van het leven. Daarnaast beschouw ik het maken van een reis als een geweldige investering, want de herinnering er aan blijft je het gehele leven bij. Gemaakte foto’s dragen bij aan die herinnering en ondersteunen het terugdenken aan mooie en soms ook indrukwekkende momenten. Ik ben zuinig op mijn inmiddels gedigitaliseerde dia-archief. De fotografie uit dat tijdperk was een totaal andere dan die van nu in het digitale tijdperk. Op mijn reis naar Namibië nam ik 25 diafilm rolletjes mee, daar kon ik maximaal 900 plaatjes mee maken. Die moesten na het belichten daar, thuis nog ontwikkeld worden waarna de resultaten pas duidelijk werden. Over maken zat er toen niet in. Naar Bali nam ik twee geheugenkaarten van 8 GB mee plus een externe harde schijf van 1 TB en een mini-laptop. Daar vandaan kwam ik na 2 weken terug met ruim 4.500 foto’s en ik had er tijdens de reis al talloze gewist. Ik vind het geweldig om door de foto’s al die momenten opnieuw te kunnen beleven. Daarnaast is het leuk om vrienden en kennissen middels de foto’s mee te kunnen laten genieten van een reis.
Bali, juni 2015, waar ik aanwezig kon zijn bij de voorbereidingen voor een ceremoniële massa crematie.
De Golden Gate Bridge op weg naar San Francisco, tijdens mijn bezoek aan de Verenigde Staten, mei 2017.