My first visit to the USA.
Het was rond september 2016 dat de eerste contacten met Tom Barr op Facebook over een presentatie tijdens de Aquatic Gardners Association (AGA) conventie van 2017 in Denver werden gelegd. Daarna volgden er ook nog afspraken over het geven van diezelfde presentatie in San Francisco en Sacramento en tenslotte ook nog een in Seattle. Data respectievelijk: 29 april, 5 mei, 6 mei en 9 mei.
It was around September 2016 that the first contacts with Tom Barr were made on Facebook about a presentation at the Aquatic Gardners Association (AGA) convention 2017 in Denver. Thereafter, there were also agreements about giving that same presentation in San Francisco and Seattle and finally another in Sacramento. Data respectively: April 29, May 5, May 9 and May 6th.
Mijn aquarium de dag voor mijn vertrek./My tank the day before my departure to the USA.
Eerst is alles nog ver weg en voor mij bijna ongelooflijk, maar de tijd vliegt en in maart 2017 begon ik aan het samenstellen van een mooie en interessante presentatie. Ik geef al vele jaren presentaties bij aquarium- en terrariumverenigingen, maar nooit in het Engels. Daarom begon ik maar wat relevante Engelse zinnetjes en woorden uit mijn hoofd te leren. Een heel groot voordeel is dat wetenschappelijke namen overal ter wereld hetzelfde zijn. Voor zover nodig, verwerkte ik deze ook nog in de presentatie zelf.
Voor een zeer korte samenvatting van mijn presentatie, ga naar:
At first, everything is still far away and almost incredible to me, but time is flying and in March 2017, I started composing an, in my opinion, beautiful and interesting presentation. I have been presenting for many years for aquarium and terrarium associations, but never in English. That’s why I started to learn some relevant sentences and words in English. A very big advantage is that scientific names globally are the same. Perhaps the pronunciation is a little different. As far as necessary, I also processed them in the presentation itself.
Op het internet had ik een interessant artikel gevonden dat de Nederlandse Stijl aardig verwoordde en samenvatte. Dat heb ik gebruikt als basis voor mijn presentatie: “Dutch Aquarium Aquascape: A style from the 1930s by Aquascaping Love · December 18, 2013”. Dit artikel bevat eigenlijk al alle aspecten die ik op mijn eigen manier aan de Amerikanen wilde laten zien en toelichten.
On the internet, I found an interesting article that properly depicted the Dutch style and summarized it. I used that as a basis for my presentation: Dutch Aquarium Aquascape: A style from the 1930s by Aquascaping Love • December 18, 2013. This article actually contains all the aspects I wanted to show and explain to the Americans in my own way.
Om te beginnen wilde ik enkele Nederlandse topaquaria laten zien en ook een paar Belgische. Ook wilde ik de verschillen tussen een wedstrijd middels foto’s en middels gecertificeerde keurmeesters die aan huis komen, goed in beeld brengen. De rol die de NBAT heeft gespeeld tijdens haar bestaan moest ook aandacht krijgen en uiteraard de niveau’s van club-, districts- en landelijke keuring. Verder leek het me interessant om alle aquaria ook zoveel mogelijk te laten zien, gepositioneerd in de (woon)kamer waar ze staan. Ook wilde ik aandacht besteden aan de verschillen tussen Nature Style en Dutch Style. Tenslotte wilde ik ook nog aandacht besteden aan mijn eigen aquarium.
To begin with, I wanted to show some Dutch top-aquaria and also some Belgian. I wanted to give a good impression of the differences between a competition through pictures and through certified examiners who come to your home. I also wanted to pay attention to the role played by the Dutch NBAT during its existence and, of course, to the levels of club, district and national competition. Furthermore, I found it interesting to show the aquariums, as much as possible, positioned in the (living)room where they stand. I wanted to pay attention to the differences between Nature Style and Dutch Style, and finally, I wanted to pay attention to my own aquarium.
Alles met elkaar heb ik de hele presentatie een keer aan mijn vrouw Alice en aan Willem van Wezel laten zien om mij van feedback te voorzien. Beiden waren er enthousiast over. Er waren twee punten van zorg: a) Ik had de foto’s ten behoeve van de presentatie behoorlijk verkleind en zouden ze ondanks dat scherp genoeg blijven bij projectie op een groot scherm? b) Het aantal plaatjes dat ik had verwerkt, inclusief dubbele vanwege teksten, was rond de 200, ongeveer even groot als in mijn gebruikelijke avond-vullende presentaties. Zou dat niet veel te veel zijn. Ik besloot het zo te laten. Beter te veel dan te weinig.
When I finished composing the presentation, I showed it once to my wife Alice and later to Willem van Wezel to provide me with feedback. Both were excited about it. There were only two points of concern: a) I had reduced the size of the pictures for the presentation considerably and would they still be sharp enough for projection on a big screen? b) The number of images I had processed, including doubles because of texts, was around 200, about the same number as in my evening-filling presentations for the clubs in the Netherlands. Would that not be too many? I decided to let it be. Better too many than too less.
Woensdag 26 april was het eindelijk zo ver. De dinsdag daarvoor had ik nog gewerkt en Alice had keurig netjes mijn koffer voorbereid en ingepakt. Daarbij rekening houdend met het strenge douanebeleid dat er in Amerika tegenwoordig zou worden gevoerd. Alice zou mij naar het vliegveld brengen. Aangezien er de laatste dagen veel gesproken werd op het nieuws over de bijna onacceptabel lange wachttijden op Schiphol besloten we op tijd van huis weg te gaan. We vertrokken rond 07.00u. De drukte op de weg viel gelukkig mee en we waren ruim op tijd.
Wednesday April 26th it finally was time to go. Tuesday before I had been working and Alice had prepared and packed my suitcase neatly, taking into account the strict customs policy that would be conducted in America today. Alice would bring me to the airport. The last two days they warned on the news for unacceptable long waiting times at Schiphol, so we decided to leave from home on time. We left around 07:00. Fortunately, it was not so busy on the road as was suggested.
Mijn spullen die in de koffer moeten. / My Luggage that should be packed in the trunk.
Ook de drukte op Schiphol viel mee en Alice had mij thuis al digitaal ingecheckt. Het vliegtuig bleek niet volgeboekt en de man die naast me zat vertrok al gauw naar een rij met meer lege stoelen. Dat betekende voor mij meer ruimte en comfort. Tijdens het opstijgen hoorden we wat vreemde geluiden, maar niemand besteedde er echt aandacht aan. Helaas kregen we na 20 minuten in de lucht de mededeling dat er een mankement aan een van de motoren was en dat we zouden terugkeren naar Schiphol. Daardoor werd het veiligheidsprotocol van kracht en eenmaal geland werden we door brandweerwagens en naar een afgelegen plaats op Schiphol begeleid. Na lang wachten kregen we te horen dat we met een ander toestel de reis zouden voortzetten. Dat toestel moest nog gereed worden gemaakt voor deze vlucht. Alles met elkaar veroorzaakte dat zo’n 5 uur vertraging, waardoor ook de aansluitende vlucht van Minneapolis naar Denver moest worden aangepast. In het totaal gaf dat zo’n 7 uren vertraging.
It was not busy at Schiphol at that time and Alice had already checked me in digitally. Not all the seats in he plane turned out to be booked and after a short while the man who sat next to me went to a row with some empty seats. That meant more space and comfort for me. During the take-off we heard some strange noises, but nobody really paid attention to it. Unfortunately, after 20 minutes in the air, we were informed that there was a malfunction of one of the engines and that we would return to Schiphol. As a result, a security protocol became effective and once landed we were escorted by fire trucks to a remote location on Schiphol. After a long wait, we were told that we would continue our journey with another plane. That plane first had to be prepaired for this flight. All together this caused a 5-hour delay. Delta Air had also to change the connecting flight from Minneapolis to Denver. In total, it gave a delay of 7 hours on the whole flight.
Het toestel van Delta Airlines. / The aircraft of Delta Airlines.
Vanaf dat moment verliep het weer vlot. Wel moest de bagage van de band worden gehaald en opnieuw worden ingecheckt. De douaneformaliteiten in Minneapolis vielen mee. Er werd mij gevraagd naar de reden van mijn bezoek, maar mijn Esta-verklaring hoefde niet uit mijn tas te komen. Hier moest ik twee uren wachten op het vertrek van de vlucht naar Denver. Daar kwam ik tot de ontdekking dat de stopcontacten in Amerika niet overeen kwamen met de Europese stekkers en ik heb daarom op het vliegveld een adapter gekocht om mijn telefoon bij een restaurant te kunnen opladen. De vlucht naar Denver was vanaf dat moment een binnenlandse vlucht en verliep vlot en soepel. Enkel de turbulentie bij het landen op Denver was een beetje verontrustend, maar blijkbaar heel gebruikelijk.
From that moment on my journey went smoothly. However, the luggage at Minneapolis had to be picked up and checked in by Security again. Customs formalities here were not so terribly strict as I thougt they would be. I was asked for the reason for my visit, but my Esta statement did not have to come out of my bag. At Minneapolis, I had to wait two hours for the flight to Denver. I discovered that the sockets in America do not match the European plugs, so I bought an adapter at the airport to be able to charge my phone at a restaurant here. The flight to Denver was a domestic one and from the start without any problems. Only the turmoil when landing on Denver was a little bit disturbing, but apparently very common, so the stewardess told.
Om door te gaan naar het volgende hoofdstuk klik: hier
To continue, click: here