Geboortedatum: 30-6-1953
Woonplaats: Rijswijk (ZH)
Mijn specialisaties: Orchideeën, kois en vijvertechniek, sportvissen en bonsai.
Bart en ik hebben elkaar in 1977 leren kennen, tijdens een terrariumbeurs en sindsdien is een hechte, respectvolle vriendschap ontstaan. Bart was in die tijd een reptielenman en ik was een echte amfibieën – pijlgifkikkerman.
Ik ben Tom Biesot, 56 jaar. Ik heb de eerste 20 jaar van mijn loopbaan bij Fokker Aircraft gewerkt, in diverse functies op het vlak van de technische dienstverlening. Nu werk ik al weer 13 jaar bij het Nederlandsch Octrooibureau als Senior Technical Illustrator. In het kort komt het er op neer dat ik Octrooien voorzie van illustraties, deze worden gemaakt met behulp van fotoapparatuur en elektronische teken- en foto programma’s, zoals Autocad en Photoshop in overleg met de uitvinder en de octrooiadvocaat.
Ik heb al 30 jaar dezelfde vrouw (Fousjia) en ben in 2008 met haar getrouwd!
Op mijn vijftiende ben ik begonnen met het houden van aquarium vissen. In twee kleine bakjes van 40 x 30 x 30 cm. behaalde ik leuke resultaten met het kweken van makkelijke soorten zoals Colisa lalia en allerlei eierleggende tandkarpertjes. Toen ik 21 jaar was (1974) en in militaire dienst moest, kwam ik in aanraking met de gifkikkerhobby. Ik was gelegerd in Utrecht, tijdens een wandeling in het centrum kwam ik langs een dierenwinkel die als specialisatie ook reptielen en amfibieën had. De winkel was van de heer Oostveen, hij was nog niet zo lang begonnen met het importeren van Gifkikkers uit Midden- en Zuid-Amerika.
Ik was op slag verliefd op deze kikkertjes en ben thuis begonnen met het bouwen van mijn eerste oerwoud terrariums. Het waren kleine bakjes, maar wel goed ingericht en met een goede luchtcirculatie, dit alles in overleg met de heer Oostveen. Hierna werden een aantal soorten aangeschaft, zoals Dendrobates auratus en Dendrobates leucomelas (zoals toen de namen waren.) Ik probeerde van alles te weten te komen over deze kikkers, maar er was nog bijna geen literatuur te vinden, geen boekje was er te koop en ook geen internet.
Ik was met nog een paar mensen een pionier in Nederland op het gebied van gifkikkers houden. Ik was erg blij met de eerste artikelen van de heer W.N. Polder in het blad Aquarium. Hij was een van de eerste die publiceerde over deze juweeltjes. Gelukkig deden mijn eerste kikkers het erg goed in hun nieuwe omgeving, al gauw had ik mijn eerste kweekresultaten met deze dieren. Ik kreeg een goede band met de heer Oostveen en al snel werd de hobby uitgebreid met als resultaat een hobbykamer vol met 26 oerwoudterrariums en paludaria.
Hierin werden een tiental soorten Dendrobatidae gehouden en gekweekt. Door de jaren heen werd de techniek van de terrariums steeds vernieuwd en aangepast, vooral op het gebied van ventilatie en het behouden van de vochtigheidsgraad. De toen ontwikkelde technieken worden nog steeds toegepast.
Tom is vele jaren uitermate actief geweest met het houden en kweken van allerlei pijlgifkikkertjes.
Door deze hobby werd de drang om het natuurlijke biotoop van deze dieren te bezoeken steeds groter. Toen, we praten over 1980/81, was het niet zo makkelijk om een reisje te boeken naar Panama , Costa Rica of Suriname. Alles moest je zelf uitzoeken, de tickets, de vindplaatsen van de kikkers, het vervoer ter plaatse, het waren projecten van maanden voorbereiding. Mijn eerste oerwoudreis was in 1981 naar Suriname, een ongelofelijke ervaring die complexe schoonheid en de ongereptheid van het oerwoud. En de ontmoeting met mijn eerste wilde gifkikkers, Dendrobates tinctorius was er een om nooit meer te vergeten.
Vele reizen zouden er nog volgen, naar Panama (’82 en ’83), Costa Rica (1986), Belize (2001) en ongeveer 15 keer naar mijn geliefde Suriname. (nog steeds!!)
Na 22 jaar gifkikkers te hebben gehouden ben ik er in 1996 mee gestopt, er ging wel erg veel tijd inzitten, ongeveer 2 uur per dag. De interesse is tot op dit moment altijd gebleven en ik volg het gebeuren nog steeds van nabij, bij mijn goede vrienden Jan Meere (overl.) en Willem Neeleman.
Een prachtige variatie aan botanische plantjes.
Tot op de dag van vandaag heb ik een mooi Paludarium in de huiskamer staan, dat is gevuld met veel orchideeën, tillandsia’s, bromelia’s en de benodigde techniek , er zitten geen dieren in, hierdoor is het noodzakelijke dagelijkse onderhoud vrijwel nihil en het is een sieraad in huis.
Zo zijn we gekomen bij een ander hobby van mijn vrouw en mij, de orchideeën. Al vanaf onze eerste reizen naar midden en zuid-amerika raakten we in de ban van de schoonheid die de bloemen van deze planten hebben, vaak bizarre creaties, teer, fragiel, groot, klein, maar vooral erg mooi. Ook de huiskamer staat vol met verschillende soorten orchideeën, veel van deze gaan in de zomer naar buiten, waar ze het beter doen dan binnen. Door het betere licht, gaan ze makkelijker in bloei in het najaar. Laten we ook de tillandsia’s niet vergeten, hiervan gaan er ook veel naar buiten in de zomer.
In de tuin zijn veel Oosterse elementen aangebracht.
Nu we in de tuin zijn beland, komen we gelijk in aanraking met weer een andere hobby van mij (en mijn vrouw), namelijk het houden van kois. Deze hobby is inmiddels uitgegroeid tot het in beslag nemen van de helft van de tuin. Zoals zoveel mensen met deze hobby, zijn ook wij begonnen met een klein tuinvijvertje. Inmiddels ligt de vierde vijver in de tuin, deze heeft een inhoud van 16.000 liter en er zwemmen 13 kois in. Omdat we ze ieder jaar zien groeien, komen er geen vissen meer bij. Hierdoor kan het filter bacteriologisch meegroeien. Het filtersysteem is een technisch gebeuren op zich, de halve schuur staat vol met techniek, de enige manier om deze vissen te houden is zorgen voor een perfecte waterkwaliteit. We zijn ongeveer acht jaar geleden met de koihobby begonnen. De helft van de vissen hebben we vanaf 6 cm zelf grootgebracht, de meesten zijn nu rond de 55/60 cm. Ze zien er schitterend uit, goede huidkwaliteit en mooie kleuren. Het zijn echt onze huisdieren geworden, als ze ons zien, komen ze allemaal aanzwemmen en worden het liefst met de hand gevoerd. Het spektakel is groot als er twee bruine boterhammen in stukken worden gegeven, dan klotst het water over de rand!
De koi-vijver van Tom en Fousjia.
Nu we het toch over de rand van de vijver hebben, hierop staan een aantal Bonsaiboompjes te pronken, de tuin heeft een oosterse aanblik. Door de beplanting en het gebruik van stenen en keien is een Japans sfeertje ontstaan. Door dit oosterse sfeertje kwam ik aan aantal jaren geleden in aanraking met Bonsai. Als jij je een beetje verdiept in het bonsaien van boompjes dan krijg je een enorme bewondering voor de mensen die deze vorm van snoeien en kweken hebben uitgevonden en beoefenen. Er zijn meesterlijke creaties te zien op tentoonstellingen en bij bonsai-dealers. Het geduld en het vakmanschap die deze mensen bezitten trok mij erg aan. Een aantal jaren geleden heb ik mijn eerste bonsaicursus gevolgd en met veel vallen en opstaan kan ik nu zeggen dat ik na 5 jaar in staat ben om een mooie bonsaiboom zelf te maken. Eigenlijk is het een vorm van kunst, om na vele jaren geduld, snoeien en bedraden tot een creatie te komen die de aanblik geeft van een volwassen boom, maar dan in miniatuur.
Een van de vele bonsai-boompjes
Een andere hobby van mij en mijn vrouw is sportvissen. Ik heb als visser het geluk dat mijn vrouw ook al haar hele leven met vissen is opgegroeid. Het mooiste vinden we om op tropische locaties te vissen en dat hebben we de afgelopen 30 jaar goed kunnen combineren met onze verre kikkerreizen. Maar het vissen in de Hollandse natuur, vooral in ons mooie polder landschap en op onze mooie veenplassen vinden wij ook heerlijk. Wij vissen het liefst met de vliegenhengel, dat is het vissen met een zelfgemaakte imitatie van een insect of een visje. Veel van mijn vliegvis equipement maak ik zelf op mijn zolder, waaronder vliegvis reeltjes, hengels, vliegbindgereedschap, schepnetjes etc. Het vissen heeft ons op schitterende locaties gebracht onder andere in Suriname, Panama, Costa Rica, Florida, Cuba, Belize en Tobago. Al deze hobby’s geven mij de rust en ontspanning die een mens vandaag de dag nodig heeft in deze gehaaste maatschappij.
Trots toont Tom een van zijn vele vangsten in Suriname.
En, nu we bij de rust zijn, kom ik nog even terug bij mijn vrouw Fousjia die mij al 30 jaar heeft gesteund in al mijn hobby’s, die gelukkig ook haar hobby’s zijn, want het is toch het mooiste als je al deze fijne dingen samen met iemand kan delen.
Iedere hobby wordt twee keer leuker wanneer je die samen met je partner beleeft. Fousjia toont hier een prachtige in Suriname door haar zelf gevangen meerval.
Wie Tom een vraag zou willen stellen kan dat doen middels een berichtje aan mij dat ik dan graag aan Tom door zal sturen.-
Zoals Tom aangaf heeft de hengelsport hem en zijn vrouw Fousjia op prachtige vislocaties in de hele wereld gebracht.
Suriname 1981 t/m 2011
Mijn vrouw is geboren in Suriname en heeft daar 20 jaar gewoond. Het was dus vanzelfsprekend dat ik graag een keer naar Suriname wilde reizen. Ook voor en door de gifkikker hobby van toen leek het mij een interessant land. In 1981 ben ik met haar voor het eerst naar Suriname geweest en was meteen verkocht. Wat een diepe indruk maakte dat land op mij. De ongereptheid van het oerwoud, de vriendelijke mensen, de cultuur, maar vooral de schoonheid van het binnenland. Door de binnenlandse politieke crisis na de overname door Desi Bouterse, ben ik pas in 1990 weer voor de tweede keer teruggegaan naar Suriname. De hernieuwde kennismaking was er weer één die mij deed besluiten om vaker terug te gaan. Nu 30 jaar later en na wel 15 keer geweest te zijn, trekt Suriname nog steeds erg sterk aan mij en mijn vrouw. Iedere vakantie in Suriname was altijd weer een belevenis. Zelfs nu zijn er nog volop plekken waar ik niet ben geweest en die nog bezocht moeten worden. Vele plaatsen hebben we meerdere keren bezocht, omdat ze zo mooi zijn en ongerept. De laatste jaren is ook Suriname ten prooi gevallen aan toerisme en zie je het in snel tempo veranderen, vooral in de stad en er direct omheen. Gelukkig is hierdoor het binnenland weer wat makkelijker bereikbaar geworden en op de meeste plaatsen wordt het Ecotoerisme gepromoot en wordt er goed op de natuur gelet. Enkele mooie plekken zijn, Brownsberg, Raleighvallen/Voltzberg, Tafelberg, Kabalebo, Palumeu, Gran Rio tour, Danpati en het Stuwmeer.
Panama 1982 en 1983
Door mijn toenmalige gifkikker hobby ben ik in 1982 en 1983 naar Panama geweest. Daar was in die tijd nog erg weinig van bekend, het was zeker geen vakantieland dat via een reisbureau was te boeken. Er bestond nog geen internet en er waren geen reisfolders te krijgen. Dan maar een studie gemaakt van wetenschappelijke verslagen over de vindplaatsen van de kikkers, want dan heb je in ieder geval interessante plekken gevonden. Het transport er naar toe moesten we toch echt ter plaatse bekijken en regelen. Gelukkig vloog KLM op Panama City via Madrid en Santo Domingo. Een lange reis met twee tussenstops. Panama was een openbaring, een geweldige ervaring. Erg mooi en gevarieerd landschap, een echt vakantie paradijs, maar gelukkig was dat nog niet ontdekt. Eenmaal aangekomen in Panama City, bleek dat het binnenland goed bereikbaar was met kleine vliegtuigen, bus en huurauto. Binnen een paar dagen al het transport besproken en geregeld. De vakantie (expeditie) kon beginnen. Omdat Panama een smalle landbrug is tussen Midden en Zuid-Amerika, liggen de Atlantische oceaan (Caribische zee) en de Pacific Oceaan dicht bij elkaar en beide kuststroken zijn erg mooi (toen!) Wij hebben er ook erg goed kunnen vissen, want op iedere vakantie gaan ook de hengels mee. Panama is een aanrader voor iedereen die van tropische natuur houd. In het bijzonder de San Blas Islands, Taboga Island, Boquete, Dariën en Bocas del Toro Islands.
Costa Rica 1986
Ook weer door de gifkikker hobby zijn mijn vrouw en ik in 1986 in Costa Rica geweest. Na Panama in 1982 en 1983 was ook Costa Rica een indrukwekkend en geweldig mooi land. Toen nog met veel maagdelijk en beschermd oerwoud en nog geen toeristische trekpleister. Dat is nu wel anders hoor ik van kennissen. Costa Rica is de laatste tien jaar door het massa toerisme overspoeld. Dit gaat altijd ten koste van de spontaniteit van een land en zijn bevolking. Ook het echte pionieren en expedities maken is er nu bijna niet meer bij. In 1986 moesten wij alles nog zelf uitzoeken en regelen. Ook toen weer alleen een KLM ticket gekocht en via Caracas naar San Jose gevlogen. Ook Costa Rica was toen redelijk eenvoudig te bereizen met intern vliegverkeer, huurauto, bus en trein. Enkele mooie plaatsen zijn, Monte Verde, Golfito, Tortuquero, Cahuita, Volcan Poas en Manuel Antonio.
Cuba 2006
Tussen de Suriname reizen door gaan we ook nog wel eens naar een ander interessant land. Omdat ik al lang geleden , na 22 jaar met de gifkikker hobby ben gestopt, ligt het hoofddoel van onze huidige vakanties meer op het ervaren, beleven en genieten van mooie plekken. De zware tochten (kikker expedities) door het oerwoud, maken we nu niet meer. Wel zijn we meer gaan vissen en relaxen. Cuba is zo’n land waar je dat goed kan doen, genieten van de cultuur, mooie oude gebouwen, Caribische zee en een geweldige bevolking. Nooit eerder zulke aardige en behulpzame mensen meegemaakt. Zeker een land om heerlijk te ontspannen en weg te dromen met een “Havanna-sigaar” en een “mochito”! En als je ook van de muziek houd zoals wij, dan is het een heerlijk land en de moeite waard om naar terug te keren! Enkele bijzondere plekken zijn, de hoofdstad Havanna, Cayo las Brugas, Cayo Santa Maria, Santa Clara, Parque Vinales, Santiago de Cuba en de Hemingway tour.
Tobago 2008
Een ander pareltje in de Caribische zee is Tobago, een klein eiland naast Trinidad. Door de ligging, net boven Venezuela ligt het vrijwel buiten de orkaan zone en daardoor beschermd gebleven voor de verwoestingen van orkanen. Omdat het zo dichtbij het vaste land van Venezuela ligt, komen er veel vogels voor die je op andere eilanden die verder in de Caribische zee liggen, niet zal vinden. Het eiland was vroeger een met oerwoud begroeide berg en daar is gelukkig nog veel van over. Erg mooie plekjes en uitzichten op baaien en stranden. De vogels zijn zo tam dat sommige uit je hand eten! Wij hebben daar de schildpadden (de Giant Leatherback) hun eieren zien leggen op het strand. Een rondrit op het eiland is makkelijk te doen op één dag en is zeer de moeite waard. Door de koele zeewind is de temperatuur erg aangenaam, zeker in de avond. Dit is echt een “Bounty eiland”. Er kan goed gevist en gesnorkeld worden en de bevolking is erg vriendelijk en behulpzaam. Enkele mooie plekken zijn, Pigeon Point, Turtle Beach, Tobago Forest Reserve, Argyle Park, Sunday School en Castara Bay.
Hierna volgt een presentatie van hun visresultaten in de verschillende landen.
