Wikipedia: “De gemarmerde bijlzalm (Carnegiëlla strigata) is een van de kleinste soorten van de bijlzalmen, en kenmerkt zich door de zwarte, diagonale banden op een vuilwit doorschijnend lichaam, en door de voor bijlzalmen typische, halfronde tot driehoekige vorm. Hij wordt tot 4 centimeter groot, en leeft in scholen tot 20 stuks, in de wateren van Guyana, Zuid-Amerika. Als ze een vijand zien springt vaak de hele school uit het water, in een glijvlucht van soms wel 3 meter. Bijlzalmen zijn zeer gemakkelijk te houden in aquaria met een diepte van minimaal 30 centimeter en een oppervlakte van minimaal 50 bij 30 centimeter. Ze zijn zeer vreedzaam tegenover andere vissen, en enigszins schuw. Ze leven voornamelijk aan de oppervlakte, en houden hierom van veel drijfbeplanting, maar ook veel zwemruimte. Als ze geen drijfplanten hebben en ze schrikken, gaan ze sneller springen. Ze eten droogvoer, maar kunnen niet zonder variatie. Ook af en toe levend voer en zeker droogvoer is aan te bevelen.”
Droogvoer én levend voer voor bijlzalmen
Bijlzalmen zijn actieve oppervlaktevissen, maar ze zijn prima in een kleiner aquarium te houden met drijvende planten. Deze vissen hebben niet genoeg aan enkel droogvoer voor kleine aquariumvissen: naast het droogvoer is het aan te raden om variatie aan te brengen door bijvoorbeeld regelmatig levende muggenlarven, fruitvliegjes of watervlooien bij te voeren.
Van Carnegiella variegata (marmerbijlzalm) heb ik wat mooie foto’s gemaakt die ik in de hieronder geplaatste galerij wil laten zien.