Aan het eind van mijn bezoek aan de USA, had mijn vrouw mij al wat verontrustende foto’s gestuurd van de stand van zaken in mijn aquarium:

De getijgerde Vallisneria heeft uitlopers gemaakt en de bladeren zijn zo’n 2 meter lang. Er groeien alweer jonge planten.

Ammannia gracilis staat al dicht tegen het wateroppervlak. Maar lijkt er nog niet doorheen te gaan.

Hediotes salsmanni/Bacopa monnieri (links) had ik voor mijn vertrek gewoon kort geknipt en die staat met dubbele koppen weer netjes terug te groeien.

De rechterkant van de bak zier er ronduit verwilderd uit. Er zit wat alg op de voorruit. Vooral Najas indica lijkt te hebben gewoekerd.

Kort voordat ik wegging had ik veel plantengroepen extra laag gezet. Toch hadden, tegen het eind van mijn afwezigheid, al heel wat planten het wateroppervlak bereikt of zelfs doorbroken.

Voor ik wegging had ik veel groepen extra laag gezet.

Uit ervaring weet ik dat de meeste planten er niet mooier/beter op worden wanneer dat gebeurt. Eénmaal weer thuis leerde een snel kijkje in de bak mij dat met name Hygrophila balsamica en Ammannia gracilis al “boven water stonden”. Nog iets hoger en ze zouden verbranden onder de lampen. Het plantje dat ik als Tonina bellem had gekocht was totaal versnotterd en de onderstelen van de balsamica’s waren nogal kaal geworden. Ludwigia inclinata var. verticillata ‘Cuba’, hing prachtig oranje onder het oppervlak, maar had ook kale onderstelen. Daarentegen stonden Lobelia cardinalis en Alternanthera reineckii ‘minor’, er prachtig en vol bij. Buiten een lichte aanslag op de voorruit was de bak volledig vrij van algen.

Vallisneria groeit de oppervlakte dicht.

Ammannia gracilis komt al boven water.

Hygrophila balsamica is al fors door het wateroppervlak doorgebroken.

Ludwigia inclinata var. verticillata ‘Cuba’, hing prachtig oranje onder het oppervlak.

Alle groepen houden nu veel licht tegen. Dat zie je aan de planten eronder.

De rechterkant van de bak ziet er slordig en verwilderd uit.

Ruim twee weken niet toedienen van voedingsstoffen, in een dichtbeplante en snelgroeiende bak als de mijne, eist dus blijkbaar wel een tol, maar de schade was te overzien.

Afgelopen zaterdag ben ik met Jacques de Jong en Willem van Wezel wat plantjes gaan halen ter vervanging van o.a. de Limnophila indica, die ik vanwege het maken van teveel uitlopers wilde vervangen en ter vervanging van Najas indica, waarvan ik vind dat deze te ongecontroleerd, te snel en slordig groeit op de plaats waar deze stond. Ik heb op een paar kleine stekken na deze plant volledig verwijderd.

Afgelopen zaterdag ben ik met Jacques de Jong en Willem van Wezel wat plantjes gaan halen ter vervanging van o.a. de Limnophila indica, die ik vanwege het maken van teveel uitlopers wilde vervangen.

In een voor mij ongebruikelijk hoog tempo heb ik de meeste plantengroepen inmiddels ingekort en uitgedund. De straat Lobelia’s is er helemaal uit geweest en heb ik kort teruggezet. De getijgerde Vallisneria spiralis, helemaal links, heb ik voor driekwart verwijderd (uitgedund). De bladeren van deze plant waren inmiddels zo’n twee meter lang en namen veel licht weg. Ook waren er al enkele uitlopers. Van Alternanthera reinecki heb ik alleen de voorste rijen eruit gehad en terug gezet.

Van Alternanthera reinecki heb ik alleen de voorste rijen eruit gehad en terug gezet.

Hediotes salsmanni/Bacopa monnieri (links) had ik voor mijn vertrek gewoon kort geknipt en die staat met dubbele koppen weer netjes terug te groeien. Limnophila aromatica ‘green’ (links achter naast Rotala rotundifolia) staat er wat petieterig bij als gevolg van ontberen van de gebruikelijke meststoffen. De Ammannia gracilis heb ik, vanwege het spoedeisend karakter, even “gelust”, dat wil zeggen door het dieper in de grond drukken van de onderstelen, ingekort. Die komen binnenkort wel weer aan de beurt. Ludwigia inclinata is geheel eruit geweest en is netjes ingekort.

Ludwigia inclinata var. verticillata ‘Cuba’, hing prachtig oranje onder het oppervlak.

Datzelfde geldt voor Pogostemon stellatus, rechts, net voor de groep vaantjesplanten (Hygrophila difformis). De vaantjesplanten zelf heb ik uitgedund en ook gelust. Pogostemon helferi is vervangen door nieuwe, nog emers gekweekte plantjes. Twee potjes was voldoende om het gehele veld te vervangen. De Najas indica is grotendeels vervangen en de groep Rotala rotundifolia ‘super red’, rechts heb ik in één keer ingekort en wat naar voren gehaald om deze vrijer te maken van de vaantjesplanten. Hier en daar, toen de plantengroepen toch even eruit waren, heb ik de bodem daar ter plekke gereinigd.

De groep Rotala rotundifolia ‘super red’, rechts heb ik in één keer ingekort en wat naar voren gehaald om deze vrijer te maken van de vaantjesplanten.

Kort voor mijn vertrek had ik de groep Rotala macrandra verwijderd omdat deze teveel éénkleurig was naast de relatief snel groeiende Rotala macrandra ‘mini’ en had ik deze vervangen door emers gekweekte Proserpinaca palustris.

De relatief snel groeiende Rotala macrandra ‘mini’.

Tot mijn genoegen zag ik dat deze al aardig bezig is de submerse vorm aan te nemen. Nog wat iel maar dat komt wel goed wanneer ik weer voldoende voedingssupplementen ga toevoegen.

Emers gekweekte Proserpinaca palustris. Tot mijn genoegen zag ik dat deze al aardig bezig is de submerse vorm aan te nemen.

De CO2 is niet in gevaar geweest doordat ik de dag voor mijn vertrek een vervangende volle 5kg-fles had geplaatst.

Hier de bak na het uitvoeren van het eerste onderhoud op 14 mei 2017.

Alles met elkaar is de schade als gevolg van mijn afwezigheid uiterst beperkt.