Een in de aquariumwereld bekend en erg populair plantje dat onder uiteenlopende omstandigheden blijft groeien. In veel verslagen zie je dat deze plant ook wordt benoemd als Ammannia rotundifolia. De plant is afkomstig uit Zuid oost Azië India tot Japan en wordt meestal aangetroffen op moerassige plaatsen en ook in koele bergachtige omgeving wel tot 3.000 meter. Het gaat hier om een stengelplant met kleine lancetvormige bladeren. Afhankelijk van de hoeveelheid licht zijn de bladeren olijfgroen tot roodachtig van kleur. Veel licht betekent over het algemeen meer rood in het blad en brede kronen van de plant. Minder licht betekent iele smalle en groene stelen en bladeren. Over het algemeen zal dit plantje zich ook onder slechte omstandigheden (weinig voeding) lang overeind blijven in de bak. Het toevoegen van voldoende ijzer aan het water bevordert de rode kleur van deze plant.
Diverse Rotala-soorten zijn te koop bij Aquarium-planten.com.
Rotala rotundifolia heeft niet veel extra voeding nodig. Maar extra voedingstoffen zorgen wel voor betere kleur en een betere weerstand. Vooral speciale plantenvoeding voor roodachtig gebladerde planten is een aanrader wanneer je de rode kleuren optimaal naar voren wilt krijgen in je aquarium.
Onder gunstige omstandigheden kan dit een snelgroeiende plant worden genoemd die niet alleen in de lengte groeit maar ook rijkelijk zijtakken aanmaakt. Het is een plant die als achtergrond- zijwand- en midden beplanting kan worden toegepast waarbij zeker wanneer hij als groep tussen de groene midden planting wordt gezet hij mooi tot z’n recht kan komen. Wanneer de plant aan het wateroppervlak komt zal hij daar gaan “luifelen” (sprekende term van Willem van Wezel), wat op zich ook weer een mooi effect geeft. Nadeel is dat hij dan de neiging gaat krijgen om “lucht”wortels te maken, wat op zich heel natuurlijk is maar esthetisch minder fraai.
Volledig uitgegroeide bos Rotala rotundifolia die het licht voor de planten er onder aardig begint af te schermen. Het wordt tijd deze groep in te korten.
Van bovenaf gezien vormt de bos een soort paraplu die het licht afschermt en die het totale oppervlak ter plekke bedekt. De bak is 65 cm. breed dus constateer maar hoe breed de plant uitwaaiert.
Rotala rotundifolia wordt vaak door liefhebbers benoemd als Rotala indica. Ik moet toegeven dat ik hem vroeger eigenlijk enkel onder deze naam kende, maar er is een duidelijk verschil: Rotala indica heeft een bruinrode stengel met groene, veel meer ronde bladeren en groeit aanmerkelijk langzamer dan Rotala rotundifolia. Je ziet deze soort dan ook veel minder vaak in de verschillende aquaria.
Kijk hoe mooi rood de plant kan worden onder het volle licht en zie hoe fraai het kleurcontrast dan is met bijvoorbeeld het helder groene Riccia, hier op de zijwand.
De ervaringen met deze plant van aquariumhouders heel verschillend. Omdat ik enkel over mijn eigen ervaringen kan spreken zal ik me daartoe dan ook beperken. Ik heb deze soort al vanaf het begin van de inrichting van mijn aquarium in mijn plantenbestand. Hij heeft in mijn bak al op verschillende plaatsen gestaan. Momenteel staat hij links in mijn aquarium en steekt af tegen Lobelia cardinalis aan de ene kant en Hygrophila guianensis aan de andere kant. Mijn bak is 50 cm. hoog en 65 cm. breed en ik heb er een behoorlijke bos van staan. Het mooiste vind ik hem uitkomen wanneer hij net het oppervlak aanraakt en ombuigt. Maar ja de praktijk is dat je hem kort inkort en vervolgen tot voor jou maximale lengte laat uitgroeien. Toen ik weer aan het houden van een aquarium begon deed ik dat met het oogmerk aan een minder arbeidsintensieve hobby te beginnen die mij vooral veel kijkplezier zou opleveren. Aan dat laatste kom ik overigens niets te kort moet ik toegeven, maar van dat “minder arbeidsintensief” is weinig terecht gekomen. Een drie meter bak met uitbundig groeiende planten vergt een enorme hoeveelheid inspanning en tijd om in de hand te houden en Rotala rotundifolia is een van de plantensoorten die mij veel werk bezorgt. Hoewel ik in de loop der tijd een aantal snelgroeiende planten heb weg gesaneerd, is deze soort vanwege z’n fraaie esthetische effect in de bak altijd gebleven. Sterker nog hij heeft aan die rechterzijde waar hij nu staat een dominante positie ingenomen.
Eens in de circa 3 weken is het weer zo ver! Dan moet Rotala rotundifolia weer worden ingekort. Meestal staat ie dan zover over het wateroppervlak uitgegroeid dat het volledig is dicht gegroeid en de onder hem groeiende planten lichtgebrek beginnen te krijgen. Nu heb ik het wel eens gepresteerd om een schaar te pakken en de groep gewoon te snoeien door hem op maat te knippen dat heeft een voor- en nadelen. De voordelen zijn evident: gemakkelijk, snel, en exact op lengte af te knippen, veel mooie stekken die kunnen worden weg gegeven. Nadelen: De plant ziet er enige tijd niet uit, kaal geworden onderstelen blijven staan, vervuilingen in de vorm van algen e.d. blijven zitten, het knippen geeft een enorme troep aan losse blaadjes in de bak. De kaalgeknipte bos gaat na enkele dagen reeds uitlopen en omdat de plant de neiging heeft om dubbele of driedubbele spruiten te vormen Ziet hij er na een week weer prachtig vol uit. Bijkomend voordeel is dat dit proces van opnieuw aan de groei gaan wat langer duurt en het dus gauw een week later is dat het inkorten opnieuw moet gebeuren. De andere methode van inkorten is arbeidsintensiever en kost daardoor meer tijd. De hele bos moet uit de grond worden getrokken; dat geeft op zich een heleboel troep in de vorm van opdwarrelend bodemvuil dat in het aquarium verdwijnt en de bak tijdelijk vertroebelt. Vervolgens gaat de bos op een dienblad dat ik daarvoor gebruik mee naar beneden naar de badkamer, waar ik de hele zooi in het ligbad leg.
De oogst: Een dienblad vol Rotala rotundifolia.
Het gevolg: Een kale lege plek in het aquarium en zweefvuil in het water.
Daar leg ik de planten stengel voor stengel, en dat zijn er een paar honderd, op het dienblad, waarbij ik de koppen van de planten op gelijke hoogte leg. Vervolgens knip ik wanneer ik weer een flinke hoeveelheid heb neergelegd, de stengels allemaal af op gelijke lengte. Soms wanneer ik last heb van algen, spoel ik de planten, voordat ik ze op het dienblad leg, af onder de kraan. Zo kort ik de hele bos in en kan ik in kleine bosjes bij elkaar terug planten in het aquarium, waarbij ik de voorste rijen van de totale bos nog korter knip om een oplopend geheel te verkrijgen.
De koppen liggen op gelijke hoogte en de onderstelen hangen nu over de rand van het dienblad.
Dan is het een kwestie van op gelijke lengte afknippen.
Het eindresultaat is dan een dienblad met een paar honderd planten van gelijke lengte.
Wanneer ik daarmee klaar ben weet ik dat de volgende dag de koppen van de plant weer open zullen staan en het geheel er weer fraai uit zal zien. Wat minder is, is dat ik weet dat ik deze klus over drie weken weer opnieuw zal moeten uitvoeren. Tussendoor moet ik toegeven, is het wel genieten van deze dynamische esthetisch fraaie plantensoort.
Hier de planten gefotografeerd direct na het terugzetten in de bak. De voorste planten zijn nog korter geknipt
De laatste foto, de volgende dag. De koppen staan netjes open en de cyclus is opnieuw gestart !!!