Mijn waterplanten

Mijn waterplanten

Ook voor de waterplanten geldt dat ik slechts soorten beschrijf die ik ooit in mijn aquarium verzorgd heb of waar ik iets speciaals “mee heb”. De meeste informatie is beschikbaar op het internet en daar verwijs ik dan ook regelmatig naar. Daarnaast kan ik het boek “Aquariumplanten” van Christel Kasselmann van harte aanbevelen, dat als het standaardwerk in de kast, niet zou mogen ontbreken. De laatste tijd worden er enorm veel nieuwe soorten op de markt gebracht. Veel ervan zijn cultivars die door genetische manipulatie en/of kruisingen tot stand zijn gekomen. Iedereen moet voor zichzelf maar bepalen wat hij/zij daarvan vindt en of hij/zij die in het aquarium wil gebruiken. Ik heb er geen al te grote moeite mee, al hoewel ik de voorkeur blijf geven aan natuurlijke soorten. De veelheid aan cultivars is ook voor de keurmeesters een probleem. Ze zijn vaak nauwelijks meer juist te determineren.

Sinds augustus 2018 heb ik Aquarium-planten.com bereid gevonden mijn website te sponsoren met een jaarlijkse financiële bijdrage. Als tegenprestatie zal ik bij de verschillende plantensoorten verwijzen naar hun website, en soms zelfs naar de specifieke plant op hun website. Op zich is dat voor u als lezer van toegevoegde waarde want dan hoeft u niet te zoeken naar een eventuele leverancier. Door op de kleine plaatjes te klikken boven de beschrijving van de verschillende soorten gaat u naar de website van Aquarium-planten.com.

Vooral de houder van het A1 gezelschapsaquarium zal het een en ander moeten weten over planten. Ook met betrekking tot planten en hun plaats in het aquarium, verwijs ik weer graag naar de keurwijzers van de N.B.A.T. Voor de houders van speciaalaquaria is de herkomst van planten een belangrijk gegeven. Een paar tips: Zorg ervoor dat de bodem van het aquarium dik en diep genoeg is om de planten goed in te kunnen laten wortelen. Vooral bij het planten is het vreselijk wanneer ze steeds boven komen drijven als gevolg van onvoldoende houvast in de bodem. Gebruik een plantenpincet om de planten te plaatsen. Haal planten die rechtstreeks uit de winkel komen altijd uit de potjes en verwijderlood, steen en het kunstsubstraat waarop ze werden gekweekt. Plant ze daarna uit in de bodem van het aquarium. Knip lange wortels af tot een paar centimeters. Dat stimuleert de plant om nieuwe wortels aan te maken. Houd ruimte tussen de plantengroepen en zorg voor doorkijkjes naar de achterwand. Houd rekening met de grootte van de straks volwassen plant en zorg ervoor dat jonge planten de ruimte hebben om te kunnen groeien. Als u gaat snoeien, haal stengelplanten dan eerst uit het aquarium, knip ze op lengte en plant de koppen terug. De onderstelen kunnen ook worden geplant, maar vaak is het mooier om die te verwijderen. Een stengelplant die wordt getopt zal vaak middels meerdere loten weer uitlopen waardoor een plant kan worden vermenigvuldigd.

Goede voeding voor je aquariumplanten
Aquariumplanten zijn in heel veel opzichten een verrijking voor het aquarium. Maar dat gaat alleen op wanneer de aquariumplanten er gezond uitzien en goed groeien. De juiste plantenvoeding kopen helpt de planten gezond te blijven. Groeien de stelen van de aquariumplanten alsnog snel maar blijven de bladeren achter? Dan is er mogelijk een tekort aan CO2 in het aquariumwater.

Hierna volgt een opsomming met kleine foto’s van planten die ik in de loop der tijd in mijn aquaria heb gehad. Over iedere soort is weer veel info op het internet beschikbaar. Na de foto’s volgt een korte impressie van hoe ik de plant ervaren heb.

Alternanthera reineckii minor.

Alternanthera reineckii mini of minor is een stengelplant die op de een of andere manier genetisch werd gemanipuleerd en daardoor behoort tot de zogenaamde cultivars: planten die van oorsprong in deze vorm niet in de natuur voorkomen. Deze plant vraagt wel voldoende licht, een voedselrijke rijke bodem alsook regelmatige bemesting met CO2, sporenelementen en ijzer. Een belangrijke eigenschap van deze soort is de langzame groei, waardoor hij geschikt is om als voorgrondbeplanting toe te passen. Daarnaast is het zeer wel mogelijk hem te laten doorgroeien en als middenbeplanting te gebruiken. Bij voldoende licht heeft deze plant veel meer de neiging om laag te blijven en zijscheuten te vormen wanneer ze tamelijk dicht tegen mekaar worden geplaatst. Geef je ze voldoende individuele ruimte dan zal de plant bij gelijke belichting de neiging hebben om sneller hoog te worden. Nadeel van deze langzame groei is dat de onderstelen neiging tot bealgen vertonen. Deze soort is uitermate geschikt om als “straat” in het aquarium toe te passen. Wat sommige aquariumhouders als nadelig beschouwen is dat de stekken snel de neiging hebben om “luchtwortels” te ontwikkelen. Persoonlijk zit ik daar niet zo mee.

Alternanthera rosefolia.

Een plant die regelmatig wordt aangeboden maar die veel licht nodig heeft. Een plant die als groep wordt geplaatst en tot de midden beplanting kan worden gerekend. De oude bladeren hebben op termijn de neiging om te bealgen.

Ammannia gracilis.

Deze fraaie plant wordt over het algemeen niet als heel gemakkelijk aangemerkt. Onder de Philips 830 doet deze plant het over het algemeen goed. In mijn aquarium groeit deze soort snel. Behoort tot de midden- of achtergrond beplanting. De stelen van deze plant kunnen behoorlijk dik worden, tot 1 cm toe. Het is dan ook verstandig ze te knippen of te snijden. Bij onvoldoende licht heeft deze plant heel sterk de neiging de onderste bladeren te verliezen. Deze plant groeit gemakkelijk door het wateroppervlak heen en begint dan de moerasvorm aan te nemen. Het is verstandig om dit te voorkomen door op tijd te snoeien. Voor aanvullende info en grote foto’s van deze plant klik: (hier)

Aponogeton boivinianus.

Deze plant is afkomstig van Madagaskar en betreft een solitaire plant die op het midden of naar achteren in grotere bakken kan worden toegepast. Het is een bijzonder decoratieve plant die groeit vanuit een knol en via de bloeiwijze die hij maakt voor de liefhebberij kan worden vermeerderd. Uit de literatuur op internet blijkt reeds dat het een plant is die een rust- of koele periode nodig heeft. Het 3-4 graden laten zakken van de temperatuur gedurende 6 – 8 weken volstaat. Ook moet deze plant ruimte om zich heen hebben. Met betrekking tot dit laatste aspect heb ik een interessante ervaring opgedaan. Om die te lezen, klik: (hier)

Bacopa australis.

Een plant die de laatste tijd populair is geworden. Het betreft een plant die enorm snel kan groeien. Je zou het woekeren kunnen noemen. Toch is het een plant die heel decoratief kan zijn. Hij heeft veel licht nodig en kan dan dusdanige bossen vormen dat ie zichzelf uit de grond trekt door z’n drijfvermogen. Geschikt als midden- en achtergrondbeplanting, maar kan ook heel goed links of rechts voor in de hoeken worden geplaatst om door het “luifelend” effect de dieptewerking in de bak te versterken.
Aardig is om te weten dat bij voldoende licht deze plant ook aangemoedigd kan worden om te kruipen. Trek daartoe een of meerderde stekken naar de grond en knip de scheuten die omhoog willen consequent af. Het effect is op een van de foto’s links te zien.
Nadeel van deze plant die gemakkelijk te stekken en te vermenigvuldigen is, is dat hij heel veel luchtwortels vormt en dan een slordige indruk gaat maken. Wel heel geschikt om als toefje ergens in de bak toe te passen.

Bacopa monnieri.

Een plantje dat onder meerdere namen in omloop is. Gemakkelijke plant. Kan op meerdere posities in het aquarium worden toegepast. Ook uitermate geschikt voor een paludarium. Voor meer info en foto’s klik: (Hier).

Barclaya longifolia.

Uit Zuidoost-Azië afkomstige knolplant. Er bestaat een groene en een rode variëteit. Het is een plant die als solitair moet worden geplaatst in het aquarium. Behoeft niet veel licht maar wenst wel graag een voedingsrijke bodem. Het is een seizoenplant die delen van het jaar terugloopt om daarna weer op te komen. Bloei in het aquarium komt regelmatig voor. Te vermenigvuldigen middels scheuren of zaad. Voor meer info en foto’s klik: (hier)

Blyxa aubertii.

Een grasachtige plant die zomaar 30 cm hoog kan worden. Kleurt bij voldoende licht roodbruin. Kan heel goed als solitair worden gebruikt of als midden beplanting. Vermenigvuldigen middels “scheuren”.

Blyxa japonica.

Blyxa japonica komt uit Zuid-Oost Azië. Is een grasachtige plant die als voorgrond beplanting kan worden toegepast, maar ook als midden beplanting en ook als zogenaamd “straatje”, van voren, bij voorkeur schuin, naar achteren. Bij een PH van rond de 7 gedijt deze plant goed en afhankelijk van de voedingssupplementen en de hoeveelheid licht kan de kleur verschillen van helder groen naar goudbruin. Hoe meer licht en hoe meer CO2 en ijzer, hoe bruiner de plant kan kleuren. Ook heeft deze plant de neiging om bij minder licht langer te worden. Het is overigens een plant die onder minimale licht condities toch nog blijft groeien. Wanneer hij het naar z’n zin heeft kan hij snel groeien en het is aan te bevelen om regelmatig het hele veld uit het aquarium te trekken en de planten te scheuren en de jonge scheuten terug te zetten. Zet ze in eerste instantie niet te dicht tegen elkaar, geef ze de ruimte om te groeien en uit te dijen. Deze plant wordt onder normale omstandigheden 4-8cm. hoog. Een plant waartussen spontaan in het aquarium geboren jonge vis zich graag verschuilt.

Cardamine lyrata.

Ook wel Chinese klimop genoemd. Snel groeiende plant met fragiele en dunne steel. Kan snel groeien tot woekeren en kan aan de oppervlakte gekomen het wateroppervlak als het ware dicht groeien. Wanneer de gelegenheid daartoe bestaat zal deze plant eenmaal boven water aangekomen zonder moeite de bak uitgroeien en aan land in zijn moerasvorm verder groeien. Dat maakt de plant zoals de meeste moerasplanten uitermate geschikt voor toepassing in paludaria. Deze plant is bij voorkeur geschikt om als toefje ergens te laten groeien om een accent te leggen of dieptewerking versterkend te fungeren.Heeft ook de neiging om veel luchtwortels te maken.
Gemakkelijk in moerascultuur te brengen. Groeit hier zelfs de bak uit en wortelt in het behang.

Cryptocorynen.

De Cryptocorynen (Crypto’s) zijn een hele grote familie en hebben dus heel veel vertegenwoordigers waarvan er veel in de loop der tijd gekomen en daarna weer gegaan zijn. Ik denk aan C. affinis die je tegenwoordig weinig meer ziet, C. blassi zie je ook niet veel meer en de vroeger in vrijwel elke bak aangetroffen C. nevelli is ook tamelijk zeldzaam geworden. Daar komt bij dat afhankelijk van de licht- en voedingsomstandigheden crypto’s per soort ook nog allerlei verschijningsvormen kunnen aannemen en daardoor zeker voor de leek lastig te determineren zijn.

De meeste crypto’s hebben graag een beetje klei bij de wortels. Zo ook deze crypto. Hoewel weer afhankelijk van het licht en de voedingsomstandigheden deze plant lichter of donkerder kan zijn, wordt deze plant gekenmerkt door een paarse nerf. Alle crypto’s vermenigvuldigen zich middels wortelstokken, die lang of kort kunnen zijn. Crypto’s zijn gevoelig voor verandering van de watersamenstelling en kunnen bij verandering daarvan snel “verslijmen”. De kunst is om een stabiele groep crypto’s te creëren en te handhaven.

Echinodorus “kleiner bar”.

De planten uit het geslacht Echinodorus zijn voor een groot deel, zeker waar het de grotere soorten betreft, planten die als solitair moeten worden toegepast. Middels kruisen en genetische manipulatie verschijnen er steeds meer gecultiveerde soorten op de markt. Dat zijn dus planten die van oorsprong als zodanig niet in de natuur worden gevonden. Een mooi voorbeeld van zo’n soort is de “kleiner bar“. Een prachtige rode plant die veel voeding nodig heeft en dan een fantastisch contrast kan vormen met smal- of fijnbladige (licht)groene planten. Deze plant kan al op jonge leeftijd een bloeiwijze maken. Dat doet ie door een snel groeiende bloeistengel aan te maken die naar het wateroppervlak reikt. Daar aangekomen vormen zich bloemknoppen waar fraaie bolvormige witte bloemen uit verschijnen met gele meeldraden. Deze bloemen blijven een dag of twee dagen en verschrompelen daarna en dan begint zich daar een jonge plant te ontwikkelen met wortels en al. Het is dan verbazingwekkend om te zien hoe snel deze jonge plant groeit.

Hoewel zich vaak wel meer groeipunten op de steel bevinden zien we dat er zich meestal niet meer dan 2 of 3 jonge plantjes ontwikkelen. Voor meer heeft de moederplant kennelijk geen energie. Als we de zaak op z’n beloop zouden laten zouden de jonge planten zwaar worden en met moedersteel en al naar de bodem zakken. Daar zou de moedersteel na verloop van tijd weg rotten en zou de plant zelfstandig verder groeien en zou het proces zich herhalen. Wanneer er voldoende wortels gevormd zijn kan de jonge plant van de steel geknipt worden. De jonge plant op de steel die het verst verwijderd is van de moederplant is altijd het meest ontwikkeld, waardoor de jonge planten successievelijk geoogst kunnen worden.
Voor meer info over en foto’s van deze plant klik: (hier)

Echinodorus tenellus.

Dit “grasplantje” is een soort die ik al in mijn eerste aquarium had, nu ruim 55 jaar geleden. Het is een gemakkelijke plant die hoofdzakelijk als voorgrond beplanting zal worden toegepast. Bij voldoende licht zal het blad minder lang worden terwijl bij weinig/onvoldoende licht het blad soms langer dan 10 cm lang kan worden. De bladeren zijn smal lijnvormig, 5-10 cm lang en 1-3 mm breed. Kennelijk is er alweer aan de naamgeving geprutst en is deze plant nu ook bekend als Helanthium tennelum. Het grootste probleem van deze plant zit in de groeisnelheid. Het kan in betrekkelijk korte tijd, twee tot drie weken een echte grasmat vormen. De plant vermenigvuldigt zich door middel van uitlopers die het hele aquarium door kunnen gaan en zo de plantjes van het hele veld letterlijk nauw met elkaar verbonden. Doordat zich tussen het gras veel bodemvuil verzamelt levert het verwijderen van deze grasmat over het algemeen veel vervuiling in het aquarium op. Het is raadzaam om de hevelslang paraat te houden bij het uitvoeren van deze actie. Verstandig is om uit de verwijderde mat de hoeveelheid stekken weg te halen die u wilt terugzetten en de rest is voor de “weggeef” of de groencontainer.

Eichhornia azurea.

Kijk naar de plaatjes en je ziet een prachtige opvallende plant met een donkerbruine steel en lange dunne lichtgroene bladeren. Eichhornia azurea is een plant die al heel veel jaren in de aquariumliefhebberij bekend is en waar via de handel vrijwel niet meer aan te komen is. Meestal wordt deze plant als solitair toegepast, maar in grote aquaria als de mijne, waar deze plant voldoende vrij kan worden geplaatst, kan hij heel goed met 2 of 3 exemplaren worden gehouden. Onder gunstige omstandigheden kan de plant wel 50 cm breed worden, wat zijn ruimtebehoefte wel illustreert. Deze plant kan worden vermenigvuldigd door hem af te snijden of te knippen en gewoon weer in de grond te steken. De plant wortelt snel en maakt ook veel wortels. Wanneer de afgeknipte ondersteel blijft staan loopt deze over het algemeen heel snel weer uit en vormen zich tenminste 2 en vaak wel 3 nieuwe scheuten op deze stam, die later weer geoogst kunnen worden. Deze plant staat er om bekend dat wanneer hij aan het wateroppervlak komt, hij lepelvormige bladeren gaat vormen. Wanneer je dan de plant afknipt en opnieuw probeert te planten lukt dat in veel gevallen niet meer. De ondersteel zal echter wel weer uitlopen en nieuwe scheuten vormen. Eenmaal aan de oppervlakte gekomen en na de lepelbladeren gevormd te hebben, kan de plant kleine paarse bloemetjes maken.

Hemianthus micranthemoides.

Een van de kleinste plantjes voor het aquarium. Een echte bodembedekker. Een woekerplantje dat onder moeilijke omstandigheden nog groeit. Omdat het plantje zo klein is valt het moeilijk nauwkeurig te planten en zal er al gauw een deel van het bosje dat geplant wordt onder de bodemgrond verdwijnen. Geen probleem, het plantje komt weer boven en groeit in vlot tempo alle mogelijke kanten op. Bij de ruit aangekomen zal het plantje zoals op de foto te zien de neiging hebben “op te bollen”. Keurmeesters hebben het er over het algemeen niet zo op wanneer planten tegen de voorruit staan te groeien en het is dan ook zaak om dit effect op te heffen door het plantje daar weg te plukken en gelijk te brengen met de lijst van het aquarium. Voor het overige een gemakkelijk plantje. Van belang is om het bodemvuil er regelmatig tussen vandaan te hevelen zodat algenvorming, waar het plantje wel gevoelig voor is, daar wordt voorkomen.

Hydrothrix gardneri.

Sommige planten zijn vrijwel niet via de handel te verkrijgen. Zo ook deze plant die je weinig tegenkomt, zeker niet in de handel en eigenlijk ook maar heel zelden bij de aquariumliefhebber. Een zeer fijnbladige waterplant die erg gevoelig is voor de waterkwaliteit en veel licht nodig heeft. Ik heb deze plant destijds gekregen van Toon en Magda Albers van Danio Rerio Delft, beiden lid van de WAP (Werkgroep Aquarium Planten) van de N.B.A.T.. Ik vind het een moeilijke plant en ik heb er tot nu toe niet echt heel veel succes mee gehad, hoewel ik op een bepaald moment toen ik dacht dat ik de plant niet meer had, opeens spontaan een stek uit de bodem zag opkomen. Deze stek groeide goed en was volledig aangepast aan de kwaliteit van het water in mijn aquarium en die heb ik nog steeds. Het is een plant die geschikt is als midden- of als achtergrondbeplanting. Kan als een enkele toef of als een groep worden toegepast.

Hygrophila difformis.

Vaantjesplanten zijn uitermate populaire aquariumplanten en je komt ze dan ook in vrijwel ieder gezelschapsaquarium tegen. Ook van deze plant kan worden gezegd dat hij breed inzetbaar is, als voorgrondbeplanting, als middenbeplanting of als achtergrondbeplanting. Je zult deze plant vrijwel altijd als groepen of zelfs als hele “straten” zien worden toegepast. Onder gunstige omstandigheden is het een snelle groeier en zeker wanneer hij als voorgrondbeplanting is gebruikt bijvoorbeeld in de aanloop van een straatje naar de achtergrond, dan moet ie regelmatig worden kort gehouden. Hij is gemakkelijk te vermenigvuldigen door de koppen er uit de knijpen of te knippen en de onderstelen weer te laten uitlopen. Ook maakt deze plant uit zichzelf ook spontaan veel zijscheuten die kunnen worden afgeknipt en hergebruikt. Het is wel verstandig om deze snelle groeier wat extra voeding te geven in de vorm van wat klei, spore-elementen en/of vloeibare plantenvoeding zoals bijvoorbeeld ProFito. Het is wel een dankbare plant door het snelgroeiende karakter en de karakteristieke bladvorm.

Hygrophila guianensis.

Een decoratieve plant die meestal van midden beplanting naar achtergrond beplanting in een groep wordt toegepast. Het lichtgroene, wat grotere blad contrasteert goed met allerlei andere bladvormige en -kleurige planten. Deze plant heeft vaak wat moeite met settelen, maar doet ie het eenmaal, dan is het een dankbare, middelsnel groeiende plant. Onder veel licht heeft het blad de neiging wat geel tot okergeel te kleuren en eigenlijk is dat jammer. De stelen zijn hard en moeten worden afgeknipt. Het betreft een in aquariumkringen vrij algemeen gehouden plant. Deze plant heeft veel behoefte aan Kalium. Het geel tot wit worden van de bladeren en ook het verlies van blad van deze plant kan in veel gevallen aan kaliumgebrek worden toegeschreven.

Hygrophyla polysperma “sri lanka”.

Een plant waarvan ik in het bezit kwam via onze Belgische vrienden. Ik kan er niet al te veel van zeggen. Het is een middelsnel groeiende plant, en waarschijnlijk ook een cultivar. Hij maakt veel wortels boven de bodem en dat geeft hem weer een wat slordig uiterlijk. Goed te gebruiken met een stuk of 3 tot 5 bij elkaar als accent ergens midden of voor in de bak. Ik heb geen ervaring met deze plant als grote groep. Momenteel ben ik niet meer in het bezit van deze soort. Voor zover ik hem heb meegemaakt wel een mooi plantje dat zeker de moeite waard is.

Hygrophila balsamica.

Een opvallende, bijzonder decoratieve plant. Deze plant schijnt al heel vroeg bekend geweest te zijn in de geschiedenis van de aquariumkunde. Belangrijk is om te weten dat de moerasvorm uitermate giftig is en dus niet zonder meer in het aquarium kan worden toegepast. Hele bevolkingen van het aquarium schijnen al verloren gegaan te zijn als gevolg van het toepassen van deze plant. Het is belangrijk deze plant in een quarantainebak om te laten vormen van moerasvorm tot onderwatervorm. De onderwatervorm is ongevaarlijk.
Deze plant lijkt wel een fijnbladige vaantjesplant maar er zijn duidelijke verschillen in de structuur en bladvorm van beide soorten. Hygrophyla balsamica, is een beetje hardbladig en ze breken gemakkelijk af. Onder sterke belichting hebben de toppen van de plant de neiging om enigszins rood of bruin te kleuren. Bij onvoldoende belichting laat de plant zijn onderste bladeren vallen en ontstaan er kale ondersteken.
Deze plant kan eigenlijk net als de vaantjesplant worden toegepast maar kan ook heel goed solitair ergens in het aquarium staan. Wanneer de plant in goede conditie is maakt hij in korte tijd enorme bossen witte wortels aan. De plant is gemakkelijk te vermenigvuldigen door het afknippen van de top waarna zich uit de onderstam vaak meerdere scheuten vormen. Het is een middelsnel groeiende plant die door veel wat meer gevorderde aquarium liefhebbers hogelijk wordt gewaardeerd.

Lasia spinosa.

Deze plant in nieuw in de aquariumwereld. Het moet nog blijken of het een geschikte waterplant is. Wilt u meer weten? klik: (hier) Uiteindelijk is mij gebleken dat deze plant niet geschikt is voor het gemiddelde aquarium.

Limnophila aquatica.

Deze plant is vaak de trots van de aquariumliefhebber, wanneer de plant in optimale conditie is. In dat geval heeft de plant korte internodien (afstand tussen de opvolgende bladeren op de steel) en brede kronen. Wat kenmerkend is voor deze plant is dat hij in CO2 gestuurde aquaria minder goed floreert. De kronen worden smaller en de internodien vaak wat langer. Op zich maakt dat weer dat het wel een CO2 indicator is. Op het moment dat de plant zich beter gaat ontwikkelen wordt het tijd om even naar de PH-controller te kijken om te controleren of de CO2 nog wel gevuld is. Vaak blijkt dat dan niet het geval te zijn. Het is een plant die ook weer als middenbeplanting of als achtergrondbeplanting of een combinatie daarvan kan worden toegepast.

Limnophila aromaticoides groen.

Met deze plant heb ik niet zo heel erg veel ervaring. Hij heeft een tijd lang links achter in mijn aquarium gestaan waar hij het prima deed. Omdat ik in die periode veel commentaar kreeg op de grote hoeveelheid soorten planten in mijn aquarium (op z’n maximum waren dat er 45) is toen ik aan het selecteren ben gegaan deze plant weer verdwenen.
Het is een niet al te veel eisende plant die ook weer als midden beplanting of als achtergrondbeplanting of een combinatie daarvan kan worden toegepast.

Limnophila spec. small.

Voor deze plant geldt eigenlijk dezelfde tekst als voor Hygrophila polysperma ‘sri lanka’ de plant is echter lichtgroen met naar rood neigende bladpunten. Ook deze plant is inmiddels uit mijn assortiment verdwenen.

Hygrophila corymbosa.

Deze plant heb ik in 2007 gekocht op een N.B.A.T.-beurs van een particuliere liefhebber die ze daar stond te verkopen als overschotten uit zijn eigen aquarium. Het waren toen nog kleine groene plantjes die zich in mijn bak ontwikkelden tot de planten zoals te zien op de foto. Je zou hem kunnen beschrijven als een langbladige en smalbladige bruine variant van Hygrophila guianensis.
Ik heb ze hoofdzakelijk als solitair op verschillende plekken in mijn bak geplaatst. Toen na de Vivariumbeurs Christel Kasselmann mijn aquarium voor de tweede keer bezocht was zij zeer gecharmeerd van deze plant en heeft er dan ook een paar stekken van gevraagd en gekregen. Inmiddels heb ik de plant niet meer, maar ik zou hem t.z.t. graag weer een terug hebben in mijn aquarium.

Lobelia cardinalis.

Deze plant is ook vrij algemeen bekend binnen de aquariumliefhebberij. Hij wordt vaak toegepast als voorgrondbeplanting of als straatje in het aquarium. De kunst is om een gelijkmatig verloop van de toppen van deze plant te verkrijgen in de groep of de straat. Het is een gemakkelijke plant die ook onder wat minder gunstige licht omstandigheden nog goed groeit. Hoe minder licht, hoe meer deze plant, net als eigenlijk alle andere, de neiging heeft om door te schieten.
Momenteel zijn er drie varianten in omloop. De oorspronkelijke egaal groene gladbladige variëteit, de mini vorm, die wat kleiner blijft, meer zijscheuten vormt, een wat wittere nerf heeft en meer wortels ontwikkelt tussen de verschillende internodiën. Inmiddels is er ook een “wave” variëteit. Alle varianten zijn gemakkelijk te vermeerderen door de koppen er uit te knijpen en bij te plaatsen in de groep.
Mijn ervaring is wel, dat wanneer je de kleine variëteit de gelegenheid geeft om door te groeien, de straal van deze plant toch ook behoorlijk groot kan worden. In hoeverre het dan verschillende soorten zijn valt naar mijn mening nog te bezien.

Ludwigia glandulosa.

Ludwigia soorten zijn er in heel veel soorten waarvan er een aantal op elkaar lijken en andere weer helemaal niet. Ludwigia glandulosa is geen zeldzame plant maar wel een hele mooie en veel minder algemeen dan bijvoorbeeld L. Repens. Het is een decoratieve plant die het beste tot zijn recht komt in de middelste regionen van de bak. Hij kan donkerrood kleuren onder voldoende rood bevattende verlichting. De stelen van deze plant zijn relatief broos en de plant heeft snel een neiging tot het verliezen van zijn onderste bladeren. In tegenstelling tot weer L. repens maakt deze soort weinig luchtwortels. Heeft soms wat moeite om goed te wortelen.
Alles met elkaar toch een uiterst aantrekkelijke plant.

Ludwigia inclinata verticillata ‘cuba’.

Deze plant heb ik gekregen van Jaap Liefting, de ontwikkelaar van de Floramate (die overigens niet meer wordt gemaakt) en een fervent liefhebber van bijzondere aquariumplanten. Jaap weet er ook veel meer van dan ik. Zij lijkt op Pogostemon (vroeger: Eustralis) stellata en ook wel een beetje op Limnophila aromaticoides. Het is een decoratieve opvallende, overwegend oranje ogende plant die naar mijn mening tot de snelle groeiers mag worden gerekend, die niet zonder voldoende CO2 kan. Toen op enig moment de CO2 in mijn aquarium op was zag je deze plant wegkwijnen en de kopjes gaan kroezen. Ook deze snelle groeier heeft snel de neiging zijn onderste bladeren te verliezen en kale stelen te vormen. Hij ontwikkelt een aanzienlijk wortelstelsel en wanneer je deze plant verwijdert is het belangrijk om alle wortels uit de grond mee te nemen, om rottingsprocessen in de bodem te voorkomen. Hij vormt gemakkelijk zijtakken die kunnen worden afgeknipt en simpelweg weer inde grond gestoken. De nieuwe stekken wortelen zonder enige moeite. De steel voelt aan alsof die een beetje hol zou zijn. De plant heeft de neiging breed uit te groeien en licht voor de onder hem groeiende planten weg te nemen. Voor meer info en foto’s klik: (hier).

Ludwigia natans.

Deze plant is volledig vergelijkbaar met Ludwigia repens. Iets sterker contrast tussen het rood en groen, iets ronder blad en mogelijk wat minder luchtwortels.

Ludwigia perennis.

Dit plantje zou je gemakkelijk als een Alternanthera kunnen benoemen. Het lijkt er wel een dwergvorm van. Ik heb dit plantje een tijd lang gehad als een voorgrond plantje. Het groeide erg langzaam en was daardoor ideaal om kort te houden en gaf een aardig contrast met de gebruikelijke voorgrond beplanting. Toch heb ik deze soort na een paar maanden alweer weg gedaan en dat hoofdzakelijk omdat het plantje onderste bladeren verloor en te langzaam groeide om dit te compenseren.
Het zou me niet verbazen als er qua naamgeving nog wel eens wat met dit plantje zou worden gestoeid.

Ludwigia repens.

Behoort tot de meer algemene waterplanten. Het is een tamelijk probleemloze soort en eigenlijk kan dit plantje enkel worden aangerekend dat het de neiging heeft wat al te snel te groeien. Ik heb altijd een flinke bos van deze soort in mijn aquarium gehad, links van het midden. Vissen stellen deze bossage altijd zeer op prijs. Ze schuilen er onder en tussen en deze plant biedt de vissen veiligheid. Doordat wanneer de plant eenmaal aan de oppervlakte gekomen een sterke neiging heeft om te gaan vertakken en dan veel meer luchtwortels te vormen heeft de plant de neiging een slordige indruk te geven. In geval van biochemische ontkalking is dit een van de soorten die daar het eerste last van heeft.
Doordat de plant naast z’n snelle groei boven de bodem onder de bodem een aardig wortelstelsel ontwikkelt zie ik er altijd tegenop de hele bos uit de grond te moeten trekken vanwege de enorme troep die dat over het algemeen geeft. Ondanks dat ik nooit met een voedingsbodem werk, maar uitsluitend met het gericht toevoegen van kleikorrels en vloeibare plantenmest geeft het toch altijd een gigantische troep wanneer dat zo eens in de twee maanden moet gebeuren. In de badkamer selecteer en knip ik dan de takken die weer terug gaan in de bak en meestal gaat er nog niet eens een derde terug in het aquarium. Kijk eens naar de foto wat voor hoeveelheden ik uit mijn aquarium haal. Daar kan je weer een aardig bakje mee vullen.

Micranthemum umbrosum.

Een tamelijk gemakkelijk plantje dat zich tot lange slierten kan ontwikkelen maar ook tot stevige volle bossen. Het is een kleinbladig fragiel plantje. De blaadjes zullen zo’n 3 mm groot zijn. Dat maakt dit plantje heel geschikt om contrasten te realiseren met andere planten. Het is zelfs mogelijk een bos van deze soort “in een bepaalde de vorm” te knippen, waarna het weer over het gehele geknipte oppervlak uitloopt en binnen de kortste keren weer natuurlijk oogt. Uiteraard een plantje dat zeer geschikt is om in kleinere bakjes toe te passen zoals de Aqua Tube of Aqua 40.

Nymphaea lotus ‘groen’.

De groene lotus is een dwerglelie die zeer algemeen in aquaria wordt toegepast. Er is een rode variëteit en een groene. Van lelies is bekend dat wanneer ze veel licht krijgen ze de neiging hebben om laag en gedrukt te blijven en bij minder licht langere stelen zullen ontwikkelen op zoek naar meer licht.
Deze lelie kan behoorlijk groot worden maar door het regelmatig wegknippen van de te grote bladeren en het verwijderen van de via wortelstokken bijgegroeide nieuwe planten kan deze soort toch redelijk in de hand worden gehouden. Hoe lager de lelie hoe beter hij richting de voorruit kan worden gehouden. Hoe hoger hij wordt des te groter de noodzaak om de kale stengels met behulp van laag blijvende voorgrond plantjes te camoufleren.

Nymphaea lotus ‘rood’.

De rode en de groene lelie zijn eigenlijk kleurvariëteiten van dezelfde soort en de beschrijving van de een gaat dan ook op voor de ander. In principe mogen een rode en een groene variëteit naast elkaar, maar ook als 1 plant in het aquarium worden geplaatst. Ik ben zelf niet zo weg van die laatste mogelijkheid, maar dat is een kwestie van smaak.

Nymphaea micrantha.

Deze waterlelie wordt ook wel “Kindje op moeders schoot” genoemd. Het is een wat minder gemakkelijk te houden soort en slechts weinig liefhebbers hebben deze in hun aquarium. Hij kan snel groeien, maar het blad is snel beschadigd. Mogelijk heeft dat als doel dat de bladeren gemakkelijk afbreken en dan snel verspreiden in het leefgebied van deze plant. Voor meer info en foto’s klik: (hier)

Nymphaea minuta.

Mooie decoratieve waterlelie die afkomstig is van Madagaskar. Het is een solitair die een sterk punt kan vormen in de inrichting van een (gezelschaps)aquarium. Opmerkelijk is dat deze plant onder water bloeit met een mooie witte bloem. Na de bloei kan hij via het zaad dat uit de bloemknop komt enorme aantallen zaailingen produceren. Qua uiterlijk te vergelijken met N. micrantha. Wordt te groot voor kleine aquaria. Voor meer info en foto’s klik: (hier)

Penthorum sedoides.

Een voor mij totaal nieuw plantje is Penthorum sedoides. Ik kreeg het tijdens de Vivariumbeurs 2014 van Gilles van Aquariumbemesting.nl met de mededeling dat ik het maar eens moest proberen. Het betrof een aantal kleine stekjes in een potje. Thuis gekomen heb ik de stekken uit het substraat in het potje gehaald en ze voor in mijn aquarium op de scheiding tussen twee verschillende plantengroepen geplaatst. Het gaat om een langzaam groeiende, helder groen blijvende stengelplant die tot nu toe weinig problemen heeft opgeleverd. Tussen verschillende groepen snel groeiende planten is dit wel een welkome afwisseling. Omdat ik echt helemaal niks van deze plant weet heb ik wel hem wel even gegoogeld. De plant wordt beschreven als geschikt voor de voorgrond en als middenbeplanting. Hij groeit recht omhoog en heeft de neiging om zijscheuten te maken. De internodiën blijven kleiner wanneer er CO2 wordt toegediend en er sprake is van voldoende licht. Van oorsprong is deze plant afkomstig uit Noord-Amerika.

Pogostemon helferi.

Dit is ook weer een tamelijk nieuw plantje dat uit Azië afkomstig is. In veel gevallen blijkt het een gemakkelijk voorgrond plantje dat zich snel vermeerdert in het aquarium. Je plant enkele plantjes en na anderhalve maand blijkt iedere plant reeds vier nieuwe planten via korte uitlopers te hebben gevormd. Dat brengt met zich mee dat je de planten bij aanvang niet te dicht op elkaar moet planten. Ze zouden elkaar binnen de kortste keren gaan verdrukken en verstikken.
Op YouTube zijn filmpjes te zien van deze plant waaruit blijkt dat ie van nature in de val van watervallen groeit en op rotsen in de loop van deze vallen. Het is dus eigenlijk een plantje van het snelstromende water dat het echter in onze stilstaand water aquaria ook prima doet. De bladeren zijn wat aan de harde kant en breken bij aanraking gemakkelijk af.
Sommige appelslakken schijnen deze plant erg lekker te vinden en gaan daar kennelijk als stofzuigers over heen. Ik heb geen appelslakken, dus ik heb daar geen ervaring mee. Wel heb ik in de loop der tijd al honderden jonge planten als overschotten gehad. Willem van Wezel maakte mij attent op een gaaf filmpje op het Internet dat het oorspronkelijk biotoop van dit plantje mooi weergeeft, klik: (hier).

Proserpinaca palustris.

Deze plant is een opvallende vanwege de gevederde structuur van de bladeren. Hij is korte tijd populair geweest en daarna eigenlijk weer een beetje uit de aquaria verdwenen. Ik had deze soort drie jaar geleden al een keer van Toon Albers gekregen, maar ik had hem ervaren als een langzame groeier die gevoelig is voor alg. Ik heb ze toen ook maar kort gehad.
In de “plantenbijbel” van Christel Kasselmann Aquarienpflanzen, 450 Arten im Porträt, 3. Auflage, staat ie uiteraard beschreven: Afkomstig uit Noord en Midden Amerika, een echte moerasplant, waar de wetenschappelijke naam ook naar verwijst. Langzaam tot middelsnel groeiend, houdt van zacht water en onder veel licht en met de juiste voedingsstoffen kan hij rood kleuren. Temperatuureis: Niet te warm, 20 – 26 graden C.
Ik kwam in september 2010 opnieuw in het bezit van deze plant doordat ik ze als boven water gekweekte plantjes in Boskoop kocht en de handelaar niet kon zeggen welke soort het was. Toen ik vroeg of ze groen zouden blijven knikte hij bevestigend, waarschijnlijk in de veronderstelling dat ik dat antwoord op prijs zou stellen. Na anderhalve week bijna geen verandering in de planten te hebben gezien begonnen ze opeens te groeien en ontwikkelden ze zich tot de karakteristieke onderwatervorm en kleurden ze tevens rood. Het is een decoratieve plant die vooral als midden beplanting kan worden toegepast. Mijn idee is dat ze niet te dicht tegen elkaar moeten worden geplaatst. Als ze te lang worden kan de groep uit de grond worden getrokken en kunnen de bovenstukken worden terug geplaatst. In geval van de wens om ze te vermeerderen kunnen de topeinden ook worden afgeknipt en worden bijgeplaatst. De onderstelen lopen dan vanzelf wel weer uit.

Ranunculus papulentus.

Dit is een voorgrond plantje dat ik, inmiddels alweer heel lang geleden, van Toon en Magda Albers heb gekregen. Het is een bodembedekker die zich als gras via uitlopers over de bodem verspreidt. Het heeft opvallend en decoratief blad maar het heeft de neiging om door de bak te woekeren.
Ondanks het feit dat dit plantje het in mijn aquarium uitstekend heeft gedaan heb ik hem vanwege dat woekergedrag toch weer weg gedaan. In een grote bak als de mijne heb ik behoefte aan onderhoudsarme planten.

Rotala macrandra.

 

Toen ik nu bijna twee jaar geleden een paar bosjes Rotala macrandra in mijn bak had geplaatst keek Willem van Wezel daar wat meewarig naar en sprak: “Leuk plantje en het staat daar mooi, maar dat ben je binnen drie weken kwijt, dat plantje versnottert dan, want NIEMAND, houdt dat goed”. Ik haalde toen mijn schouders op en had zoiets van “we zullen wel zien”.
Twee jaar later staat de bos er nog steeds prachtig bij en met iedere keuring krijg ik er complimenten over. Het plantje is spectaculair rood en is een echte eyecatcher. Willem en ik maakten er nog regelmatig grapjes over en iedere keer zei hij iets van: “Nou, volgende week dan maar !!!” Toch is het wel zo dat het een lastig plantje blijkt te zijn want ik hoor vaker opmerkingen van verbazing dat ik de plant nog heb.
Ik weet wel dat het een plant is die veel licht en CO2 nodig heeft om te kunnen gedijen. Ook deze plant waarschuwt mij door te verpieteren wanneer de CO2 minder wordt. Er zijn momenten waarop hij wat achteruit gaat maar door de band genomen is het een uiterst aantrekkelijke soort in mijn aquarium. Hij is toe te passen als midden- tot achtergrondbeplanting.
Helaas moet ik inmiddels wel constateren dat de plant het toch heeft af laten weten en de aankoop van nieuwe bosjes van deze soort heeft nog niet tot succes geleid.

Rotala rotundifolia.

Is ook een vrij algemene plant waarvan ik reeds sinds heel lange tijd een flinke bos in de linkerhoek van mijn aquarium heb staan. Het is een tamelijk fijnbladig plantje dat een rose/groene uitstraling heeft en dat behoorlijk snel groeit.
Ook deze bos veroorzaakt behoorlijk wat zweefvuil in de bak wanneer ik die uit de grond trek. Ik leg de hele bos dan op een dienblad en breng die naar de badkamer. Daar knip ik de worteldelen af en breng ik alle takken op dezelfde lengte en leg die terug op het dienblad. Wanneer die klus na meestal drie kwartier geklaard is, plant ik deze in kleine bosjes bij elkaar weer terug op hun plek. De gekortwiekte bos zit dan meestal zo ongeveer 10 cm. onder het wateroppervlak. Anderhalve week later is het oppervlak dan weer bereikt en weer anderhalve week later mag het proces dan opnieuw worden gestart. Een onderhoud intensief plantje dat ik toch niet graag zou missen.
Let er op dat zodra de plant het wateroppervlak bereikt hij de neiging krijgt om luchtwortels te gaan vormen. (Luchtwortels is eigenlijk een beetje een raar woord, maar ik bedoel wortels aan de plant boven het bodemoppervlak).
Voor meer eigen informatie over en foto’s van deze plant, klik: (hier).

Samolus floribundus.

Het zogeheten “sla-plantje” blijkt in de praktijk, zeker op de wat langere termijn geen gemakkelijke plant. Het is een plantje dat iets van de voorruit, richting het midden van de bak op z’n plaats is. Vanwege de frisgroene kleur contrasteert ie wel mooi met heel veel andere planten.

Shinnersia rivularis.

Dit Mexicaanse eikenblad, wordt regelmatig in de handel aangeboden. Het is een van de meest snelle groeiers in het aquarium die ik tot nu toe in mij leven ben tegen gekomen. Het is dat je in een aquarium ook wat snelle groeiers moet hebben, maar anders was deze plant al lang uit mijn collectie verdwenen. Wanneer je deze plant koopt staat ie meestal in een potje en is ie prachtig helder lichtgroen. In mijn aquarium hebben de planten allemaal de neiging tot bruin of rood kleuren en deze plant vormt daarop geen uitzondering. Op de lagere foto’s is te zien hoe die verkleurt. Naast het een snelle groeier is die het wateroppervlak wil dichtgroeien, maakt deze plant ook veel “lucht”wortels. Om de veertien dagen minstens, moet ik snoeien om hem een beetje in z’n fatsoen te houden. Toch vind ik hem door z’n kleur en bladvorm een aantrekkelijke plant. Geschikt voor de achtergrond of aan de zijkant om te laten “luifelen”. Kan ook als toefje hier of daar worden neergezet. Deze plant biedt wel lekker veel schuilgelegenheid voor jonge vis en oppervlaktevissen.

Staurogyne repens.

Een plantje van de laatste tijd, nog niet overal verkrijgbaar, maar wel een plantje met toekomst. Het betreft een langzaam groeiend plantje dat gemakkelijk tot laag blijven kan worden gedwongen. Fris groen van kleur en ook geschikt voor kleinere bakken. Voor meer info en foto’s klik: (hier).

Syngonanthus inundatus.

Syngonanthus inundatus (Handelsnaam: Tonina manaus). Toen ik de plant kocht werd ik er al op gewezen dat het een lastige is, maar ik wilde het toch proberen. Na mijn aankoop ook op Facebook te hebben getoond kreeg ik nog wel het een en ander aan opmerkingen en adviezen. Jaap Liefting: “Dat is Syngonanthus die gaat dood als de KH hoger is dan 2.” Sven Bronckaers: “Heeft graag heel erg zacht en licht zuur water, veel licht en voldoende meststof. KH zit hier op 1 à 2 en heb Ada Amazonia Soil als bodem dus ze groeien de bak uit !” Wouter De Deyne: “Turf bij wortels steken , doet wonderen.”